تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (62)

سوره 62 : جمعـــه

 نظــم لطیـــف

این است نام عـزیـز اَزَلِــی ،

این است نظــم لطیف و آراستـه تام ،

دل را اُنس است و جان را پیغـــام ،

از دوست یادگار و بر جان عاشقــان ســـلام ،

***************

خـداست یگانه یکتا، در ذات و صفات بی همتا ،

ازهم مانندی ما جـدا، درحکم بی چون و چرا ،

شنونده راز است و نیوشنده دعا ،

در آزمایش با عطا است و در ضمانها با وفا !

رحمـن و مهـربان،

که بر بنده ببخشاید و جفای آنان را به نکوئی نگرد،

و بنده اگرچه بـدکار است و از گنـاه گـران بار،

رحـمـن او را آمرزگار، و گناه او را درگــذار،

خوب نگـــار است و دُرگفتار،

جهان را آفریننده وخلق را نگاهـدار،

دشمن را دارنده و دوست را یار،

رحیـم است که رحمت خود را بر دوستان باران کرد،

و عطای خویش را بر ایشان ریـزان،

هرکس را آنچه صلاح و بهینه او بود آن داد،

وگناهان مردم را زیر حلم خود پنهان،

هـر زبان که بنام او گویا است پاک،

و هـردل که به مهـر او یار است آباد،

و یاد کننده او در این جهان وجهان دیگر آزاد.

*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*

چون  یـاد  تـو آرم  از غمــان آزادم     

جـز یـاد تـو هرچه بـود رفت از یادم

جانی که به عشق تــو  کنون گشته رقم    

خواهیش به شادی کش وخواهیش به غم